Slecht nieuws!!

Hallo,

Afgelopen maandag 29-03-2010 moest ik om 09.30 uur voor een termijn-echo.
Ik was behoorlijk zenuwachtig, maar ik had goede hoop dat het goed zat.
Ik verloor vorige week wel wat bloed, maar dat was niet overdreven veel en het was de laatste dagen gestopt, waardoor ik er echt zeker van was dat het goed zat.
Er werd een inwendige echo gemaakt en ze kwamen eigenlijk al snel tot de conclusie dat het kindje gestopt was met groeien.
We konden het niet geloven, we zijn er kapot van!!
nadat ik me had aangekleed werd er gesproken over hoe nu verder.
Ik kon een curretage krijgen en ik kon het door middel van pillen inwendig in te brengen doen.
Het kindje zou zich dan na enkele uren zelf afstoten.
Wij zijn voor de 2e oplossing gegaan.
Eenmaal thuis barstte ik in tranen uit.
Ik ben echt zo verdrietig en heb alleen maar de vraag WAAROM???? gesteld.
Na 3 jaar proberen, eindelijk zwanger en ons kindje is weer van ons afgenomen.
Het is allemaal zo oneerlijk!! WAAROM???? WAAROM????
Rond 12.00 uur heeft mijn man de 4 pillen ingebracht en het begon al vrij snel te werken.
Rommelende buik en darmen en later kreeg ik buikpijn en enorme krampen.
Ik werd er weer zo verdrietig van, kwam weer tot het besef dat we ons kindje kwijt gingen raken.
Mijn man heeft met een föhn mijn buik warm gehouden, ik heb geen kruik of iets dergelijks.
Het was echt zo'n verademing, het verzachtte echt de pijn.
Rond 15.30 uur moest ik naar het toilet en verloor al bloed.
Het is begonnen dacht ik, de pillen doen zijn werk.
Rond 17.00 uur voelde ik niet veel pijn meer.
Waren de pillen nu al uitgewerkt?
Rond 18.30 uur moest ik weer nodig naar de wc en verloor veel bloed en na het plassen verloor ik ons kindje.
Het floepte zo de wc in, wilde nog kijken, maar aangezien we een toilet hebben waar de urine gelijk in het putje verdwijnt, kon ik het vruchtje niet meer zien.
Had zo graag nog even gekeken.
Ik verlies nog veel bloed, maar dat moet met de dagen minderen.
Ook ben ik wel wat zwak en veel moe, maar schijnt normaal te zijn.
Mijn man is de hele week thuis gebleven om voor onze mooie meid te zorgen.
Verder voel ik me op het moment redelijk.
Ik rust veel en lig veel op bed.
Ik hoop straks de draad weer op te pakken met scrappen, maar heb er nog even geen fut voor.

Ik kreeg ook nog een scrapje van Hanny:

Hanny nogmaals bedankt voor deze scrap!

Je bent een lieverd.

Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik hem hier geplaatst heb.

Liefs, Lucienne -x-

*********************************************************************

Hello,

I had last Monday, 29.03.2010 at 09.30 hours for a period echo.
I was pretty nervous, but I was hopeful that good Sat
I lost some blood last week, but that was not too much and it was stopped the last days, so I was really sure it's good Sat
There was an internal ultrasound and they came really quickly to the conclusion that the baby had stopped growing.
We could not believe it, we are devastated!
After I had dressed they talked about how to proceed.
I could get a curretage and I could through internal pills to make do.
The child would then divest itself after a few hours.
We went for the 2nd solution.
Once home I burst into tears.
I'm really sad and I just question WHY?? made.
After 3 years trying, finally pregnant and our baby was taken from us again.
It's all so unfair! WHY?? WHY??
Around 12.00 hours, my husband brought the 4 pills and began to work quickly.
Rumbling stomach and intestines, and later I received tremendous pain and cramps.
I was so sad again, again came to the realization that we did get rid of our baby.
My husband has a hair dryer with my stomach kept warm, I do not jar or something similar.
It was a real relief, it really eased the pain.
Around 15.30 hours I had to go to the toilet and lost all blood.
I thought it started, the pills do work.
Around 17.00 hours I did not feel much pain.
Were the pills are already developed?
Around 18.30 hours that I had needed the toilet and lost much blood and urine after I lost our baby.
It popped into the toilet so, wanted to watch, but since we have a toilet where the urine as in the well disappears, I could not see the egg.
Would so like to look here.
I lost much blood, but that should reduce the days.
I am also a bit weak and tired a lot, but seems to be normal.
My husband stayed home all week for our beautiful girl to worry.
Furthermore I feel quite at the moment.
I rest a lot and a lot of lying in bed.

I hope soon to pick up the thread with scrapbooking, but am still here for any pep.

Love, Lucienne -x-